احسان حدادی در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: از نتیجه‌ای که در مسابقات آغاز فصل گرفتم راضی هستم چون در شرایط سخت یعنی بدون مربی و بدون آن که کسی از من سراغی بگیرد به این رکورد رسیدم. من دیگر با کسانی که خیلی راحت ورزشکار را بعد از مدال رها می کنند کاری ندارم. یک ورزشکار آزاد هستم و دیگر آزاد در مسابقات شرکت می کنم.
وی در پاسخ به این که آیا فدراسیون دوومیدانی در این مدت تماسی با شما داشته است؟ گفت: دو هفته پیش با آقای داوری صحبت کردم و گفتم که با این شرایط نمی توانم برای شما مسابقه بدهم . ایشان هم مثل همیشه گفتند که انشاءلله درست می شود. من نمی دانم اگر این انشاءلله نبود چکار می کردند؟ واقعا دلیلی ندارد که من بخواهم برای ایران در مسابقات شرکت کنم چون دین خود را به کشورم و مردم ادا کرده ام و فکر می کنم می توانم جایی بروم که قدرم را بدانند وحداقل امکانات اولیه که می خواهم را برایم فراهم کنند.
حدادی افزود: زمانی که به آمریکا آمدم هم مربی و هم ماساژور پیدا کردم و به فدراسیون و کمیته ملی المپیک اطلاع دادم. مبالغ آن ها را هم گفتم اما متاسفانه از آنجایی که همه به دنبال مسائل دیگری هستند هیچ کس پیگیر کار من نبود. با این شرایط دیگر برای خودم ورزش می کنم. همیشه برای خودم ورزش کرده ام و فکر می کنم که دینم را به کشور و مردم ادا کرده ام وحتی از آن چیزی که باید، بیشتر ادا کرده ام. کاری کردم که در تاریخ دوومیدانی تا کنون کسی انجام نداده بود. به قول خود مسوولان عزیز، مثلث را تبدیل به مربع کردم اما انگار اگر همان مثلت می ماند، امکانات ما بهتر بود. مربع که شد امکانات را از ما گرفتند!
دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المپیک درباره این که آیا دیگر نمی خواهد به ایران بازگردد ؟ اظهار کرد: ایران می آیم چون ایران کشورم است و اینجا به دنیا آمده ام اما دیگر تا زمانی که این شرایط باشد برای ایران مسابقه نمی دهم. فعلا در مسابقات دایموند لیگ که مسابقات انفرادی است شرکت می کنم. فعلا برنامه خاصی ندارم و خودم به تنهایی تمرین می کنم. چند مسابقه در آمریکا دارم و پس از آن به اروپا می روم. بعد از آن به ایران بازمی گردم و برای تمریناتم دوباره به آمریکا بازخواهم گشت.
وی ادامه داد: گفته ام تا زمانی که حرف هایی که زده اند را عملی نکنند و امکانات را در اختیارم نگذارند هیچ وقت برای ایران مسابقه نمی دهم و از کسی نمی ترسم. خیلی از دوستان برایم پیغام می گذارند که "وطن فروشی کرده ای". اما فکر می کنم که این اسمش وطن فروشی نیست. مردم ایران خودشان عاقلند و می دانند. خدا و پیغمبر هم گفته است که هر جا می دانید می توانید پیشرفت کنید آنجا بروید. من هم برای آینده ورزشی خودم باید کاری کنم. نمی خواهم که همین جا تمام شوم و مطمئن هستم اگر قرار باشد با این شرایط بمانم دوستان می خواهند من را هم تمام کنند، مثل بسیاری ها که تمامشان کردند. ما آدم های بزرگی داشتیم که متاسفانه تمام شدند.
حدادی ادامه داد: من افکارم به شکلی است که دوست دارم با تلاش خود نقره المپیک را تبدیل به طلا و طلا را تبدیل به رکورد جهان کنم و این توانایی را در خودم می بینم. اما زمانی که هچ امکاناتی به من نمی دهند و حداقل‌ها را برایم فراهم نمی کنند دلیلی ندارد که حرفی بزنم یا از کسی انتقادی بکنم. من می روم جایی که قدرم را بدانند و امکانات برایم فراهم کنند. شاید رفتنم برای بسیاری از مسوولان اهمیتی نداشته باشد و بگویند که این هم رفت مشکلی نیست اما من برای دل خودم می خواهم بروم تا بهترین باشم . فکر نمی کنم حد من این مدال نقره باشد.
